-
1 köken
1) плеть, сте́бель (дыни, арбуза и т. п.)2) осно́ва, исто́чник (чего-л.)yazının kökeni resimdir — в осно́ве письма́ лежи́т рису́нок
3) лингв. ко́рень4) ко́рни, род, происхожде́ние5) ком. ме́сто произво́дства / приобрете́ния това́ра
См. также в других словарях:
köken — is. 1) Bir şeyin çıktığı, dayandığı temel, biçim, neden veya yer, menşe Yazının kökeni resimdir. 2) Soy, asıl 3) tic. Bir malın üretildiği veya yapıldığı, alındığı, getirildiği yer, menşe, orijin 4) hlk. Kavun, karpuz, kabak vb. bitkilerin toprak … Çağatay Osmanlı Sözlük
